Het Vraidelingenlegioen van PH 3 houdt de schade beperkt
Afgelopen zaterdag stond de topper tegen Quick ’20 op het programma. De nummer 1 tegen de nummer 2 uit de competitie, de laatste mogelijkheid om nog te spelen voor het kampioenschap. Voor dit soort wedstrijden zijn jongens zoals Nick, Dewi, Twan, Thijs, Robin, Dennis, Philip, Mike, Tom, Wuoret en Jeroen ooit gaan voetballen in dit team.
Voor de wedstrijd kwamen er gelukkig maar enkele afmeldingen binnen. De volgende spelers lieten verstek gaan: Nick, Dewi, Twan, Thijs, Robin, Dennis, Philip, Mike, Tom, Wuoret en Jeroen. Ja u leest het goed, een heel elftal afmeldingen.
Daarnaast werd ook nog in goed overleg, tussen de trainers van PH 1 en 3, besloten dat onze keeper Wouter mee zou gaan doen bij PH 1, i.v.m. een blessure van hun keeper. Trainer Koos was hier uiteraard erg blij mee, omdat nu de kans op een tegengoal (via een vrije trap) een stuk kleiner werd. Misschien nog belangrijker, hierdoor kon ook een langgekoesterde wens van Daphne Vrerink in vervulling gaan. Zij mocht nu eindelijk eens mee doen met het veredeld sterrenensemble van PH 3.
Gelukkig werd naast Daphne ook Gerben Bake bereid gevonden mee te doen. Tot vrijdagochtend waren we dan nog in de veronderstelling dat we met 12 spelers richting Oldenzaal zouden vertrekken, maar gelukkig werden er op vrijdag alsnog 3 extra spelers bereid gevonden met ons mee te doen. Sem (A1), Mart(PH7) en Martijn, of was het nou Sander?(PH 7)
De warming up verliep zoals onze trainer het graag zou willen zien(Ja die was er ook niet) veel gelach, weinig lopen, beetje passen en veel hoog in de lucht schieten. Perfecte voorbereiding dus.
De opstelling
Daphne(45. Jelle), Gerben( 70. Rupen), Sjoerd, Rik, Martijn, Remco(45. Bart), Yorick, Gijs, Mart(60. Joost), Patrick en Sem
Dan de wedstrijd. U zult het al raden. Het was zoals verwacht voornamelijk tegenhouden en hopen op een uitbraak. Het spelbeeld was gedurende de hele wedstrijd hetzelfde. Quick ’20 had voornamelijk de bal en probeerde met verzorgd voetbal aan te vallen. Dit leverde direct al enkele kansen op voor Quick ‘20. Maar gelukkig was onze keepster vanaf minuut 1 bij de les en hield ons met enkele instekende reddingen in de partij. Aan de andere kant was het Patrick die enkele keren vanaf 40 meter op doel probeerde te schieten. Proberen, daar bleef het ook bij.
Na ongeveer een half uur spelen was het helaas dan toch raak. Na ‘overigens geen grote’ blunder van Remco kwam de bal bij een speler van Quick ’20. Het schot werd kaarsrecht door het midden gepenetreerd, maar helaas was het onze keepster toch te machtig. Normaal gesproken zou recht door het midden geen probleem moeten zijn voor haar zou je zeggen. 1-0 voor Quick ’20. Kort hierop volgden ook nog de 2-0 en de 3-0. Dit was direct ook de ruststand.
Daphne moest direct na onze partij met haar eigen team nog een wedstrijd voetballen op hetzelfde terrein. Hierdoor kon ze de 2e helft niet onder de lat staan bij ons en ging ze ons dus na een zeer goede eerste helft verlaten. Jammer voor de wedstrijd, maar ook jammer voor de Lange, die al uitkeek naar het samen douchen na de wedstijd. Gelukkig werd Patrick wel bereid gevonden de tweede helft te keepen.
De tweede helft zal ik maar kort over zijn. Er werd nog 1x gescoord door Quick ’20 in minuut 69. Voor de rest gebeurde er niets noemenswaardig. De wedstrijd ging uit als een nachtkaars op een sokkel tussen de benen van een juffrouw in Veendam. Eindstand 4-0. PH ging ondanks de nederlaag toch nog met een redelijk tevreden gevoel richting Almelo. Zoals de titel al verklapte, schade beperkt gehouden.
Het kampioenschap is door deze nederlaag niet meer haalbaar voor de mannen van PH 3. De 2e plaats ligt nog wel vol ins ons bereik en dit is dan ook het doel voor de laatste 3 wedstrijden dit seizoen.
Uw verslaggever voor deze week,
Rupen Sipaan
Wist u datjes
Helaas worden regelmatig nare trekjes van medespelers overgenomen. Zo begon Rupen in de kantine bij PH, voor de wedstrijd al dat hij het helemaal niet erg vond om wissel te staan vandaag. Aangezien hij toch geen hele kon spelen. Last van z’n neus, last van z’n duim en last van de alcohol. Zo was Twan er, door het geklaag, toch nog een beetje bij.
Tijdens de wedstrijd rees de vraag waarom Robin Bosch zich eigenlijk had afgemeld. Zijn antwoord hierop was dat hij last had van een blessure. Welke blessure kon hij eerlijk gezegd niet helemaal aangeven “Het zou mijn kuit kunnen zijn of ook de achillespees, maar ik ga volgende week ook nog op vakantie” aldus Robin. Het was bij ons nog niet bekend dat Miranda zo goed bevriend is met Naomi.
Dat alle afmelding van afgelopen zaterdag noemenswaardig waren spreekt voor zich, maar ik zou ook de andere kant willen belichten. Zo wil ik melden dat Remco voor de 3e wedstrijd op rij aanwezig was(waarschijnlijk ook de 3e wedstrijd van het hele seizoen, maar dat terzijde). Tussen al het reizen door heeft onze globetrotter toch nog wat tijd gevonden voor een partijtje voetbal.
Rik vroeg na de wedstrijd aan Jelle of het niet een keer tijd werd om eens een met de tondeuse over het hoofd te gaan. Met de speciale nertsentondeuse die hij nog thuis heeft was alles er met 2 minuten af volgens Rik. En hij kon er ook gelijk een jas van maken. Dit zal dan wel een hele dunne, kleine zomerjas worden zonder mouwen.
Rik was vroeger een zeer begenadigd klootschieter. Hij zat zelfs een tijdje bij de wereldtop. Andere mensen zijn hierin wat minder bedreven. Zo ook Gerben. De laatste keer dat Gerben aan het klootschieten was, is hij zijn kloot kwijtgeraakt. Naar verluid is hij nog steeds op zoek naar die ene kloot.
Dat Jelle in de avonduren een opleiding volgt is bekend, maar welke opleiding precies was best wel onduidelijk. Tot afgelopen zaterdag dan. Hij gaf aan dat het om de opleiding filosofie gaat. Hierin behandelen ze de grote levensvragen. Zo ging het laatste actuele vraagstuk over de Ramadan. De grote vragen des levens kwamen naar boven.
Wat als je nou je tanden poetst en per ongeluk tandpasta doorslikt, heb je dan gegeten? Wat als je nou door het park fietst en per ongeluk een vliegje doorslikt, heb je dan gegeten? En wat moet je doen als je blind bent, dorst hebt, alleen woont en niet weet of het al donker is?
Daarbij gaf Jelle zelf ook aan dat de meedoen aan de ramadan helemaal niet zo moeilijk is. Hij doet namelijk al bijna 20 jaar lang elke zondag aan de ramadan.
