Gewoon weer opnieuw, kampioen
Afgelopen zaterdag kon PH ZA 3 voor de 2e keer in 3 seizoenen de titel in de 4e klasse in de wacht slepen. Waar er de vorige keer in een rechtstreeks duel moest worden afgerekend met de directe concurrent, was ditmaal een punt genoeg tegen laagvlieger AJC ’96. AJC begon dit seizoen zoals eigenlijk altijd uitstekend; het stond bij aanvang van de competitie op een knappe eerste plaats, maar moest die direct na de eerste wedstrijd al weer afstaan.
In de week voorafgaand werd al druk gespeculeerd over de winkansen en de mogelijke gevolgen voor het feestgedruis. Er waren namelijk nogal wat spelers met andere verplichtingen: Bennie moest nog een vloertje leggen in Torremolinos, Jansen en Skup hadden een vrijgezellendag met high tea waarbij ze zelf sieraden gingen maken en kinderwagens gingen testen, Koos en Wouter moesten ’s avonds nog een polonaise lopen bij de koperen bruiloft van Drunken Laurens. De geruchten gaan echter dat dit vijftal hiermee vakkundig aan het moordende drinktempo van met name Bugs heeft weten te ontkomen. Over het voornaamste slachtoffer van deze genadeloze raakmachine straks meer.
Trainerkoos begon met de volgende 11: J. Brama; T. Van Vlijmen, S. Dijkstra, R. Meijer, J. Potijk; T. Brama, R. Haghuis, T. Haghuis; P. Tigrinate, B. Brama, D. Perik. De wissels R. Sipaan, R. Van Ruth, P. Hofland, J. Hulsink en W.Hilgerink mochten allen hun opwachting maken in de 2 helft.
Het was vanaf het begin duidelijk dat PH de bovenliggende partij was. De Almeloers stapelden kans op kans maar de aanvallers wisten het net niet (soms echt net niet) te vinden. Maar zoals zo vaak dit seizoen waren daar de middenvelders die de overige jongens op het juiste spoor zetten. Uit een corner vond Remco zijn captain, die de bal voor de voeten van de inkomende Twan kopte, 1-0. De ban was gebroken en niet snel daarna was het Bart die op aangeven van Dewi de 2-0 binnenschoot. PH ging door en Remco werd binnen de 16 gevloerd en de daaropvolgende penalty was wel aan onze spits besteed. Met 3-0 klonk het rustsignaal en werd de thee opgezocht.
De thee was overigens kouder dan het dampende kunstgrasveld in Losser, waar naar verluid de veldverwarming nog aanstond op standje sambal. Tegenvaller was dat er in de rust geen toastjes met ‘gevuld eitjesalade’ of ‘twents kruidentuintjesalade’ bij de thee werden geserveerd. Ook de peptalk van Gait Grothues werd node gemist.
In de tweede helft was het voetbal derhalve niet al te best meer; iedereen keek uit naar het laatste fluitsignaal en de 4-0 en 5-0 van Bart en Dewi waren meer van belang voor de statistieken. Al is dat laatste ook niet helemaal waar, onze statistiekenman Joost kon mij namelijk niet meer vertellen van wie de assists waren op deze doelpunten. We noteren bij deze twee maal mijn naam. Jeroen en Wouter kregen beide nog grote kansen op een treffer maar wisten het net helaas niet te vinden. In het geval van de Tetterhuls kun je ook zeggen dat hij vergat een punt te zetten of te pompen, maar dat zou te makkelijk zijn.
En toen was het zo ver, de scheidsrechter floot de laatste tonen van de wedstrijd en het feest kon losbarsten. De champagne spoot rijkelijk (Tetterhuls was er blij mee) en de schaal werd op het veld uitgereikt door voormalig speler en tegenwoordig scheidsrechter Eric Tigrinate. De meegenomen kratjes bier werden vakkundig burgermeester gemaakt en daarna was het tijd om de uitpuilende kantine van PH te verblijden met de entrada van de kersverse kampioenen. Wat een geweldige ervaring en wat een ontvangst, Sander en Gijs bedankt.
Tot op dit punt kan ik me alles nog prima herinneren, hierna vallen er enkele gaten… maar de anekdotes van de lange avond volgen straks. Eerst wil ik even terugkomen op dit toch wel uitzonderlijke seizoen waarin we, met nog 2 wedstrijden voor de boeg, ongeslagen zijn. Waar we na het vorige kampioenschap onze plaats hebben afgestaan aan het nieuwe 2e elftal, gaan we volgend jaar de 3e klasse in. Als aanvoerder en oudste nog spelende lid van ons elftal ben ik trots op mijn team, op mijn jongens en op wat we met zijn allen de afgelopen jaren neergezet hebben. Wat daar voor mij echt uitspringt is dat we ondanks de vele mutaties in de afgelopen jaren, de kenmerkende sfeer voor ons elftal hebben weten te behouden. Dit elftal kan nog jaren mee, op naar het volgende kampioenschap!
Thijs Brama
– In de kantine van PH werd de karaoke-installatie weer van stal gehaald door Potijk Entertainment. De overgebleven passagiers van de biertrein Bugs zongen daar hun eigen klassiekers: Onder andere een legendarische Barry Badpak vertolking van Twan, Ranutelli als Captain Jack, Pizza! Van Joost, Simarik van TarPan, Remco ‘duhduhduhduhduh’ Sandstorm en natuurlijk onze eigen Jelle van Etten. De eerste hiaten vallen hier…
– Helaas kon zelfbenoemd meesterdrinker Jelle na sluiting van de kantine het moordende tempo van Bugs niet meer aan. Ik heb er een kort gedicht over gemaakt:
Hij heeft kapsones, de drank gaf hem macht
Alleen en eenzaam verdween hij in de nacht
– Het feest verplaatste zich naar het centrum van Almelo alwaar in de Shamrock het feest voor de echte die-hards nog tot in de kleine uurtjes doorging. Grote hiaten.
– TrainerKoos blijkt zijn diploma voor de reserve 3e klasse op orde te hebben. Hij slaagde dit jaar met vlag en wimpel voor de cursus met zijn afstudeeropdracht ‘de revolutionaire warming-up’. Binnen de KNVB wordt al gekeken naar het landelijk uitrollen van deze succesformule.
– Dat Joost Brama het nooit gered heeft in de voetballerij mag duidelijk zijn. Maar inmiddels is de reden daarvoor door hemzelf onthuld in een diepgaand interview bij de Kelderklasse; een stukje mentaliteit
– Donderdag was er plots een verrassende gast in de kantine, zo vaak laat Louise Sipaan zich namelijk niet zien bij PH
– De Dijk kwam vorige week precies op tijd terug van zijn reis door Midden-Amerika. De Lange was echter onaangenaam verrast na de training op donderdag. Hij bleek bleker te zijn dan El Sjoerd. Mocht u de aankomende dagen wat ruiken in de buurt van PH, dan is het waarschijnlijk Patrick die die ligt aan te branden op zijn zonnebank. Draait u hem even om?
– Little en Hans waren vorige week na het vrijgezellenfeest van de Boog het spoor bijster. Gelukkig voor Twan wist Rik de binnendoorweg naar de taxistandplaats te vinden en werden ze toch nog veilig thuis afgezet.
– Jelle Potijk van het gelijknamige Entertainmentbureau gaat eindelijk het ouderlijk huis verlaten. Hij bleek niet meer goed te handhaven thuis en heeft door de gemeente Almelo een plek toegewezen gekregen aan de Veenelandenweg, alwaar hij tegenover PH zijn huisje op wielen neer kan zetten.
– Sjoerd had na alle taco’s, burrito’s en empenada’s van de afgelopen maanden wel weer zin in lekkere Hollandse kost. Little dacht direct aan een broodje doner. Mocht negerlikker Twan ooit iemand zo gek vinden om een gezin mee te stichten, dan is het eerste kindercadeau reeds bekend:
